Blog Lisette: een vakantie van dromen, vooruit denken en plannen

Instanties die in de zomervakantie dicht of gedeeltelijk dicht zijn, of met minder mankracht aan het werk zijn, maken dat alles nu nog geregeld moet worden. Inmiddels kan ik op mijn lijst van persoonlijke kwaliteiten ook ‘vooruit denken en plannen’ schrijven!

Want hebben we voldoende medicatie op voorraad? En hoe zit het met sondevoeding en de benodigdheden? Is de zuurstof geregeld voor op onze vakantieplek? Ik heb wel een bevestiging gehad, maar daarna is het muisstil gebleven en dus bel ik er weer achteraan. Zijn alle aanvragen goed ingediend voor volgend schooljaar? Is overal een handtekening onder gezet? Dan kom ik erachter dat de aangepaste stoel van Nina niet van de ene naar de andere school verhuisd mag worden. Eerst moet ik de oude inleveren en dan pas mag ik een nieuwe aanvragen. Even kijken: liggen er nog losse eindjes die nu nog besproken moeten worden? En ga zo maar even door.
 

’s Nachts apart, overdag samen

Maar ondertussen tellen wij ook af naar de twee weken dat wij als gezin even weg gaan. Dit keer weer eens in Nederland, met onze vertrouwde tent. De tent die wij als jong gezin aangeschaft hadden, met het idee hier vele jaren vakantieplezier mee te beleven. Helaas liep dit anders doordat Nina ziek werd. Door de gevolgen van de hersentumor en de bijkomende medische apparatuur waar Nina afhankelijk van is. We gingen dus voor safe en praktisch, wat inhield dat wij een accommodatie huurden, op een camping waar ook één van onze thuiszorg verpleegkundige verbleef. Een camping waar allemaal gezinnen kwamen met een zorgenkind en waar ook de animatie op aangepast was. Waarbij wij alle benodigde medische spullen, plus een beetje kleding voor twee weken, mee konden nemen in één auto.

Zonder verpleegkundige?

Dit jaar gooien wij het roer om en hebben wij de tent weer van zolder gehaald. Waar de jongens allang niet meer in willen slapen. Ook Nina slaapt niet bij ons in de tent. Omdat ze aan de nachtelijke beademing ligt, slaapt zij in de nacht bij één van onze verpleegkundigen, die op dezelfde camping in een huisje verblijft. Zo kunnen wij ’s nachts doorslapen.

En terwijl de kinderen zich (hopelijk) gaan vermaken in het zwembad, het meertje, met een boek voor de tent of bij de knutselclub. Gaan wij dromen, denken en plannen. Want zouden wij volgend jaar op vakantie kunnen zonder verpleegkundige?

En terwijl de kinderen zich (hopelijk) gaan vermaken in het zwembad, het meertje, met een boek voor de tent of bij de knutselclub. Gaan wij dromen, denken en plannen. Want zouden wij volgend jaar op vakantie kunnen zonder verpleegkundige? En kan dat ook met onze eigen tent? Hoe gaan wij dat vormgeven? Waar laten wij de zuurstofconcentrator zonder onszelf en de buren uit hun slaap te houden? En waar moet Nina dan slapen, zodat de beademing lager is dan haar hoofd? En hoe nemen wij alles mee, want we gaan het liefst met één auto op vakantie.

Zoeken naar een vorm van vrijheid

We hebben zin om dit experiment aan te gaan. Altijd op zoek naar een vorm van vrijheid. Vrijheid om voor ons gevoel ‘normaal’ op vakantie te gaan. Als wij dat gevoel kunnen behalen, dan voelt dat echt als vakantie!

Voor de jongens is het experiment alvast begonnen. Die hebben de slaapmatjes van ons al ingenomen en ’s avonds laat nog even een tentje in de tuin opgezet en daar geslapen. Klaar voor de vakantie!

 

De Goede Dag Kraal

Gelukkig duurt het nog even, zodat ik die andere regelzaken nog even snel kan afmaken! En hopelijk verloopt de zomervakantie deze keer soepeltjes. Zonder extra regeldingen. Zonder ziek te worden. Zonder al teveel zorgen. Zodat Nina na de vakantie een mooie ‘goede dag’ kraal kan rijgen aan haar Kanjerketting! En wij met een glimlach denken aan mooie herinneringen samen. Ons hoofd gevuld met plannen voor een volgende vakantie en veel regelzaken hiervoor, maar laat dat nou net een van mijn kwaliteiten zijn geworden ?!

Op naar een mooie zomer!

Lisette, mama van Nina