De Kanjerketting van: Owen

Zijn moeder vertelt: 'Op 20 januari 2023 werd ik gebeld dat onze zoon Owen (14 jaar destijds) met spoed naar de eerste hulp moest komen. Diagnose: Leukemie; even later werd dit PH-ALL. We werden gelijk doorgestuurd naar het PMC en toen kwamen er bakken met informatie op ons af.

Zoveel verschillende mensen gezien met ieder hun eigen onderwerp aan informatie..zo veel. Owen was er op een gegeven moment helemaal klaar mee! En toen kwam er ook nog iemand die over kralen begon. Ze had het woord ‘kralenketting’ maar net benoemd of Owen zei gelijk: ‘Ja dàààg..echt niet! Ik ga niet met een ketting om lopen!!’ Ze probeerde nog om het goed uit te leggen omdat hij het verkeerd begreep, maar daar gaf hij haar niet eens de kans meer voor. Hij had z’n keuze al gemaakt: NEE. Wij hadden er ook nog nooit van gehoord en hebben het zo gelaten.

Totdat oma een maand later zei: ‘Ik zou het toch doen’. Zij heeft zelf ook kanker gehad en heeft het ook niet bij gehouden. ‘Doe het dan (voor nu) voor jezelf en stop het dan in zijn herinnering/verwerkings doos’, zei ze. Het was wel even terug puzzelen met de kralen naar het begin, maar ik denk dat het gelukt is. Omdat ik zelf wel van ordenen/overzicht houd zijn het kralenpotjes geworden i.p.v. de kralenketting. De volgorde kun je hieraan niet zien maar ik houd vanaf dag 1 al een fotoboek bij en daarin is dat wél te zien. Als ik de potjes vul, turf ik de aantallen, nu 534 op een briefje.

Wanneer de verpleegkundige aan het einde van de behandeldag aan Owen vraagt: ‘Wil je nog kralen mee?’, antwoordt hij: ‘Nee ik niet, maar mama spaart ze wel’.