Over de Kanjerketting
De Kanjerketting steunt kinderen met kanker en is een lichtpuntje tijdens de zware behandeling.
Toen Nina ruim 6 jaar geleden de diagnose kanker kreeg was onze grootste angst dat zij dood zou gaan. Na een operatie, waarbij een groot gedeelte van de tumor was weg gehaald, kregen wij even rust. We konden mooie herinneringen maken met ons gezin. De angst voor het verliezen van Nina was naar de achtergrond geschoven. Er was tijd, want de tumor zou niet tot nauwelijks groeiend zijn.
Helaas bleek drie maanden na de operatie, dat de tumor hier anders over dacht. Hij gedroeg zich zeer agressief. En zo agressief dat exact een jaar na de diagnose Nina moest starten met chemotherapie. Hiervoor werden wij verwezen naar het Prinses Máxima Centrum. Toen net nieuw. Het zag er allemaal zo mooi uit! Maar wel een ziekenhuis vol met zieke kindjes, die veelal hun prachtige haren kwijt waren. Vanuit de Kanjerketting hebben ze ook hiervoor twee mooie kralen. Eén voor als je je haren verliest. En één voor als je haren weer terug groeien. Want ook dit is een onderdeel van het verhaal aan de Kanjerketting.
De haargroeikraal
Naast de angst voor het verlies van Nina, wat weer op de voorgrond stond, was mijn tweede angst dat zij haar prachtige haren zou verliezen. Haar witblonde haartjes, die eindelijk lang genoeg waren voor een mooie vlecht. Het ging niet alleen om die mooie haren, maar ook om het beeld wat er dan ontstaat van Nina. Een beeld van een ziek meisje, wat wij tot dan toe konden maskeren doordat zij er niet ziek uit zag.
Naast de angst voor het verlies van Nina, wat weer op de voorgrond stond, was mijn tweede angst dat zij haar prachtige haren zou verliezen.
Mijn eerste vraag was dan ook aan de oncoloog: “Wordt Nina kaal?”. En hoe opgelucht was ik toen zij aangaf dat dit waarschijnlijk niet ging gebeuren. Nina zou zo’n lage dosering chemotherapie krijgen, dat zij hooguit wat dunner haar zou krijgen. Helaas bleken de chemo’s niet het gewenste effect te hebben en volgde er weer een operatie waarna zij startte met studiemedicatie. Een medicament waar wij op de dag van vandaag erg dankbaar voor zijn, want het zorgt dat de tumor van Nina alweer vier jaar min of meer stabiel is. Helaas zorgt deze medicatie bij elke ophoging wel weer voor kale plekken op het hoofd.
Nina is inmiddels negen jaar en beseft inmiddels heel goed dat sommige medicijnen tegen kanker ervoor zorgen dat je kaal wordt. Een reden voor haar om heel zuinig en trots te zijn op haar mooie haren. De witblonde steile haren hebben inmiddels plaatsgemaakt voor donkerblonde krullen. Zij geniet ervan als ik op zondag de mooiste creaties bij haar vlecht, waar zij rustig drie dagen mee kan pronken. Als zij naar het ziekenhuis moet, dan zoekt zij met zorg een mooi kapsel uit. Ze groeit op alle complimenten over haar haren!
En ik, ik doe het met liefde! Kijk filmpjes, volg workshops om nog beter te kunnen vlechten. Want de kale plekken blijven, evenals het ultradunne en broze haar. Dus creatief vlechten is een pre, anders zie je de kale plekken en dat maakt haar verdrietig. Enerzijds ben ik dankbaar dat Nina haar haren nog heeft. Maar het doet ook pijn om te zien dat ook haar schoonheid, haar zelfzijn wordt aangetast, door iets dat ervoor moet zorgen dat zij nog heel lang bij ons mag blijven.
Lisette, mama van Nina
Geef kinderen een lichtpuntje tijdens de zware behandeling