Blog Lisette: Chemokralen

Wat er toen door me heen ging is onbeschrijfelijk: de angst om het verlies van haar haren, angst over bijwerkingen als misselijkheid en onvruchtbaarheid op latere leeftijd. Maar het moest. Want wie huppelde daar vrolijk door de gang van het Máxima? Ons toen 3-jarige meisje, blij en onbezorgd, alsof er niets aan de hand was. En wilden wij haar nog heel lang huppelend, vrolijk en blij bij ons hebben, dan moesten we ook dit traject met haar ingaan. Een lieve vriendin bood aan om dit huppelende, vrolijke, blije meisje vast te leggen op beeld. Omdat we niet wisten of en hoe Nina uit deze periode zou gaan komen. 

Foto: Wendy Balder

Traumatisch

Elke week of maand, dit wisselde telkens, gingen we naar het Máxima. Telkens weer dat akelige aanprikken van de Port-A-Cath.Telkens weer wachten tot de chemo was ingelopen. Telkens totaal uitgeput thuiskomen, terwijl ik er alleen maar naast had gezeten, naar haar had gekeken, voorgelezen, gepuzzeld, spelletjes gedaan en getroost. Soms leek het of de impact van deze frequente bezoeken aan het Máxima groter was op ons als ouders dan op Nina zelf. Maar dat leek aan de buitenkant zo. Inmiddels weten wij dat deze heftige periode traumatisch voor Nina is geweest. Gelukkig kan ze daar na hulp van therapie bij een psycholoog beter mee omgaan. Ook kreeg Nina een heftige allergische reactie, zoals de kans op een shock, waardoor ze abrupt met de chemo moest stoppen. Een andere chemo deed niet wat die doen moest. Daarna was er geen chemo meer voor Nina beschikbaar. 

Chemokraal

Zo kwam er een einde aan een heftige periode en ook een einde aan het rijgen van de chemokralen aan de Kanjerketting. Deze boden troost tijdens deze heftige periode. En zo werden ze onderdeel van het verhaal van Nina. Als je de ketting van Nina ziet, zie je precies wanneer dit verhaal zich heeft afgespeeld. En alle andere verhalen die aan de hand van de kralen aan de Kanjerketting worden verteld.

Lisette, mama van Nina